Tenslotte nog even over Julius en mijn zoektocht naar hem.Ik heb zijn leven grotendeels en zeker in het begin moeten reconstrueren aan de hand van officiële documenten.Het fascineerde me al als kind toen ik hoorde van de 4 broers van mijn grootvader die naar Amerika waren vertrokken,nooit meer waren teruggekeerd en waar men ook nooit meer iets van had gehoord.
-
 |
Charles Louis Olieu (1858-1941) en Marie Louise Baekelandt op 18 juni 1932 in Wevelgem
|
Mijn grootvader Georges,werd geboren in 1907 en was dus bijna 25 jaar jonger dan Julius.Julius zelf kreeg in datzelfde jaar 1907 zijn eerste zoon en noemde hem ook Georges.Tussen 1909 en 1911 vertrokken hij en zijn 3 jongere broers naar de USA.Mijn grootvader was dan tussen 2 en 4 jaar jong en heeft ze dus echt nooit bewust gekend.Op mijn vragen over hen antwoordde hij altijd, zijn pijp ronddraaiend in zijn mond, dat hij er nooit iets over had geweten.Maar hij was sowieso geen grote verteller.
Mijn vader Etienne kon er wel iets over vertellen.Zijn 4 ooms waren vechtersbazen die er niet voor terugdeinsden al eens een mes boven te halen.Hun ouders en zusters waren opgelucht toen ze vertrokken.Iedereen was blij dat ze er vanaf waren.Ook hun vader Charles Louis was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.Hij was klein van gestalte maar ging voor niemand achteruit.Mijn vader had ze natuurlijk ook niet persoonlijk gekend en zijn grootvader Charles Louis overleed al toen hij pas 8 was.
Rond 2002, begon ik een tweede keer met opzoekingen naar de Olieu-stamboom en geschiedenis.Ik vond het tijd om ook eens de gerechtelijke archieven in te duiken, op zoek naar sporen van de 4 broers.Ik vond een aantal Pro Justitia's en veroordelingen terug.Zware feiten zijn het niet.Ze zorgden al eens voor overlast, hadden lak aan wettelijke voorschriften en durfden veldwachters en wachtmeesters al eens uitdagen, beledigen en bedreigen.
 |
Julius rijdt zonder nummerplaat - boete 25 frank of 3 dagen gevangenis
|
 |
Achiel Cyriel maakt op zondagavond 22 augustus 1886 nachtlawaai en beledigt de veldwachter Frans Beullens
en Charles Dujardin - hij krijgt 2 boetes van 15 en 10 frank of 5 dagen gevangenis
|
 |
Julius heeft op zondag 16 februari 1908 een dansfeest gehouden in zijn herberg 'De Groene Weide' op de Molenhoek in
Wevelgem zonder toelating van de gemeente - hij krijgt een boet van 25 frank
|
 |
- Remi bedreigt op maandag 9 augustus 1909 de wachtmeesters Joseph Philips en Jean Baptiste Knudde
- hij heeft zijn fiets niet voorzien van een licht na zonsondergang, van een signaal of van een rem
- hij krijgt vier boetes, één van 10 frank en 3 van 5 frankof 5 dagen gevangenisstraf
|
In de periode dat de 4 broers opgroeiden werd plezier en ontspanning vooral gezocht in de vele volkscafé's.In sommige straten waren er 20 en meer.Er werd gekaart, gedronken en leute gemaakt.
Maar er werd vooral wat vergetelheid gezocht voor het harde bestaan.August de Winne brengt in 1902 zijn boek 'Door Arm Vlaanderen' uit.Er is crisis en veel werkloosheid.Arbeiders in de fabrieken werken tot 70 uur voor een hongerloon.Gezinnen met 10 kinderen of meer wonen en slapen op elkaar in kleine arbeidershuisjes.Ook de 9 kinderen van Charles Louis en Marie Louise groeiden op in zo'n klein huisje, waar er nauwelijks privacy was, en ze bijna op elkaar moesten slapen.
 |
In dit huisje op de Molenhoek groeien de Olieu-broers en zusters op
|
Wanneer ze vertrekken hebben de broers een zuster van 27 die in 1907 gehuwd is.Ze woont met haar gezin vlakbij.De 3 andere zusjes zijn in 1910, 16, 14 en 12 jaar.Hun moeder Marie Louise Baekelandt was volgens mijn grootmoeder een doodbrave ziel.Ze hielp als vroedvrouw en kreeg zelf 11 kinderen, waarvan er twee beneden de leeftijd van 1 jaar overleden.Haar 4 zoons waren misschien geen lieverdjes maar ze bleef hun moeder en had veel verdriet dat ze hen nooit meer had terugzag en niet wist wat er met hen gebeurd was.
Na hun vertrek houden ze ook weinig of geen contact.Amerika is ver, vlot schrijven kunnen ze niet en geld om zo nu en dan eens naar Belgïë terug te keren hebben ze ook niet.In het begin hoort de familie in Wevelgem nu en dan nog eens iets via de familieleden van de Vanhoutte's of de Deprez's, maar na een tijdje weten die ook niet meer waar de broers verblijven.
Meer dan in de beginperiode eens een zeldzame postkaart ontvangen ze niet. Zo zendt op 2 september 1912 één van de broers ,waarschijnlijk Remi of Achiel vanuit Hartland, Minnesota een briefkaart naar Wevelgem, waarin hij vraagt of ze het adres niet hebben van 'zurom' (Jerome) en dat hoe vlugger ze het kunnen zenden, hoe beter.Hij ondertekent niet en vermeldt ook geen adres waar hij verblijft, maar Remi Moerkerke is bij hem en die zendt op dezelfde dag ook een postkaart naar zijn broer Maurice, die gehuwd is met de oudste zuster van de Olieu-broers.Hij laat weten dat ze kunnen terugschrijven naar 'Wallace Armstrong, Hartland, Minnesote, Amerika'
 |
Charles Louis Olieu gebruikt het grootste deel van zijn leven de naam Henri - vandaar aan 'Arrie Olieu' woonachtig
op de Molenhoek in Wevelgem
|
 |
Voorkant van de postkaart waarschijnlijk in Hartland aangekocht.
|
Veel meer kan mijn grootmoeder ook niet vertellen, en wanneer ik rond 1976 begin met de eerste opzoekingen naar de Olieu-familie is het bijna een hopeloze zaak om uit te vinden wat er met de 4 broers gebeurd is.Ik ga wel langs bij Victor Poublon, een neef van de broers, zoon van Pelagie Romanie Olieu, zuster van Charles Louis 'Henri' Olieu.In 1911 vertrekt hij samen met Remi en Achiel naar de USA.Hij keert na een paar jaar terug naar Wevelgem waar hij in 1919 huwt met Zulma Beyens.Begin 1920 vertrekken ze opnieuw naar de USA waar Victor woont en werkt in Fort Morgan, Colorado.In 1923 wordt daar hun zoontje Marcel geboren, en 3 jaar later keren ze definitief terug naar Wevelgem.Het is in 1976 dus al 53 jaar geleden dat hij terugkwam van de USA.
Hij kan me vertellen dat hij met zijn 4 neven samen eerst in Omaha woonde, en dat hij na 1923 samenwerkte met Achiel Cyriel op de bietvelden in Fort Morgan.Hij had in die tijd gehoord dat Julius Olieu gestorven was in Zuidema (dat is de naam die de Vlamingen gaven aan South-Omaha).Meer dan dit kan ik dan ook niet schrijven in het eerste familieboek dat ik samenstel en ik noteer dan ook op 19 januari 1979 als conclusie: 'Al met al is er over het lot van deze vier Olieu's weinig gekend'
In augustus 1979 start ik in Kortrijk met een winkel in tweedehands boeken, strips en vinyl, en heb geen tijd meer voor verdere opzoekingen.Pas 21 jaar later, rond de eeuwwisseling kan ik verder doen.Nu is mijn doel alle afstammelingen met de naam Olieu, van Franciscus Olieu op te zoeken, en daarna in archieven van militie, kadaster, justitie enz..gegevens over hen proberen te vinden.In 2000 heeft de computer al een paar jaar zijn intrede gedaan, en vanaf rond 1997 natuurlijk het internet.In België is er dan echter op het gebied van opzoekingen nog niet veel veranderd.Je moet nog altijd van het ene naar het andere archief, veel oude microfilms bekijken, kortom nog altijd tijdrovend en een doolhof.Het is onvermijdelijk dat ik op een bepaald ogenblik weer bij het mysterie van de 4 Amerika-broers uitkom,en rond 2002 is het zover.Nu kan ik ook op de computer zoeken.Op de site van Ellis Island kan je de scheepsmanifesten van immigranten raadplegen.Het terugvinden van de Olieu's blijkt niet gemakkelijk.Er is het soms moeilijke handschrift op de manifesten, en de transcriptie van de namen die gedaan wordt door Amerikanen, die niet vetrouwd zijn met de soms vreemde namen, en er dan maar het beste van maken.Vlien, Boen, Arlene... het zijn maar een paar van de namen die op deze en andere Amerikaanse sites worden gegeven aan de Olieu's.
Rond 2002 kan je ook al een paar jaar opzoekingen doen op Ancestry.com.Een site die de censusrecords scant en toegankelijk maakt.Ook andere databases met militie -, city directories- , public records en andere gegevens kan je op hun site raadplegen.De service is alleen toegankelijk met een abonnement maar het blijkt de moeite waard.In één van de familiestambomen on-line vind ik de namen van Julius en zijn vrouw Adelina Deprez terug.Deze stamboom blijtk geplaatst te zijn door een familie Minor.Pas in juni 2003 vind ik hun telefoonnummer en e-mailadres en kan hen een eerste keer contacteren.Larry Minor blijkt de zoon te zijn van Rachel Anzella 'Rochelle' Olien, de jongste dochter van Julius.De familie is enthousiast en ik krijg eindelijk mijn eerste informatie over Julius en zijn familie.Blijkt dat Julius rond 1921 is verdwenen en er wordt aangenomen dat hij vermoord werd.Larry Minor heeft met zijn gezin in Nebraska, Californië, Nevada, Iowa en Missouri gewoond.Sedert 1998 wonen ze terug in Omaha.De 4 kinderen van Julius zijn ondertussen al overleden en met de neven en nichten, die soms ver weg wonen is er al lang geen contact meer.Over broers van Julius die ook naar de USA waren verhuisd hebben ze nooit iets gehoord.Via de namen die ik krijg probeer ik zelf een paar van de neven en nichten, te contacteren.Ik slaag erin Frederick Head, de zoon van de oudste dochter van Julius, Aline Olieu, te bereiken.Hij is 73 en woont met zijn vrouw in Florida.Hij verzekert me dat zijn moeder ervan overtuigd was dat haar vader niet overleden was rond 1921, maar ervan doorgegaan.Ze hebben wel nooit meer iets van hem vernomen.In 1921 is zijn moeder Aline 12 en ze groeit daarna op bij haar tante Rachel.Ze zal daar natuurlijk de familie al wel eens horen praten hebben over haar vader.Rachel Olien is pas 6, woont eerst een paar jaar in Californië en wordt daarna in een kindertehuis geplaatst.
In 2002 is de census van 1930 vrijgegeven en ik kan dus proberen uit te zoeken of hij toch niet nog in leven was.En na heel wat zoekwerk vind ik hem terug, geindexeerd als Julius Olei.In 1930 woont en werkt hij in Bygland Township in Minnesota.Ik contacteer de familie in Omaha, maar die weigert te geloven dat het om Julius gaat.Vanaf dan verwatert het contact, en krijg ik geen antwoord meer op mijn mails.Ik begrijp wel dat het moeilijk moet zijn om plots te horen dat iemand waarvan je altijd overtuigd was dat hij overleden was, 10 jaar later toch nog in leven bleek te zijn.
Ik weet nu dat Julius in 1930 in Minnesota werkte, maar verder kom ik voorlopig niet.De census van 1940 wordt pas in 2012 vrijgegeven.Rond die tijd besluit ik naast de winkel, ook nog met internetverkoop te beginnen en omdat dat veel tijd in beslag neemt, moet ik noodgedongen de opzoekingen weer stopzetten.Het archief met gegevens, notities, copies van aktes enz..die ik ondertussen verzameld heb wordt netjes opgeborgen, en blijft dat voor een kleine 10 jaar.In de zomer van 2013 besluit ik om de archieven weer eens boven te halen.Ik herinner me al vlug dat de census van 1940 ondertussen on-line moet staan en dat ik op zoek kan gaan naar Julius (en zijn broers).Deze keer weet ik dat ik in Minnesota moet starten, maar hij kan in de 10 jaar na 1930 weer verder getrokken zijn. Opzoekingen met de naam Julius Olieu leveren niks op.Ook met alternatieve spellingen heb ik geen succes.Ik doorzoek ook andere databases en bots op heel wat Olien's in Minnesota en North-Dakota.Dat blijken meestal afstammelingen te zijn van Noren.In de Find a Grave site vind ik ook Oliens terug.Zo vind ik een record toegevoegd op 15 maart 2008, van een Julius Olien, met als enige verdere informatie, overleden op 21 december 1950.Toch wel toevallig en Julius is geen voornaam die Noren gebruiken.Op de site kun je vrijwilligers contacteren, en zo mail ik naar Cathy Altepeter in Grand Forks, om te vragen of zij meer informatie kan bemachtigen over Julius Olien.Ondertussen heb ik ook een George Olien, zoon van Gena Thompson,teruggevonden.Hij overlijdt al op 13-jarige leeftijd in Grand Forks.Ook een record van overlijden van een Bob Olien en een adres van een Albert Olien duiken op.Wanneer ik op een map zie dat Grand Forks zich heel dicht bij Bygland bevindt twijfel ik niet meer en besluit de census van Bygland en Grand Forks blad per blad te doorlopen.En na lang zoeken heb ik eindelijk succes.De vrouwelijke teller heeft waarschijnlijk niet veel begrepen van de achternaam van Julius en schrijft iets op dat in de verste verte niet trekt op Julius Olieu of Olien.In de database van Ancestry noteert men zijn naam dan ook als 'Jacky Arlene'.
Maar het gaat wel degelijk om Julius.Zijn 3 zonen, Robert George en Albert worden vermeld.Hij heeft 2 van zijn zonen dus dezelfde naam gegeven als die van zijn 2 zonen uit zijn eerste huwelijk met Adelina Deprez.Ondertussen heeft ook Cathy Altepeter me teruggemaild.Ze is op de begraafplaats geweest en heeft met de manager gesproken.Daarna heeft ze ook een huwelijkscertificaat teruggevonden tussen Julius Olien en Gena Torgerson.
Het is nu alleen nog puzzelen met alle gegevens om de familie samen te krijgen.Maar er is geen twijfel meer dat het wel degelijk om Julius gaat, en wanneer ik een telefoonnnummer vind van een Albert Olien in Minnesota, besluit ik te bellen.Zijn dochter Kathy neemt op en is heel verbaasd.Eén van haar eerste vragen is,of ik al gehoord heb van de naam 'Duprez' (ze spreekt de naam uit als Duprei).Alles wat ik kan vertellen is een complete verrassing voor haar en de familie.Zeker dat Julius al eerder gehuwd was en 4 kinderen had.
Het meeste over Julius heb ik nu dus teruggevonden.Foto's en documenten van Julius en Gena,die na hun overlijden bij hun oudste zoon Robert terechtkwamen ,zijn verloren gegaan in de tragische brand in 1971.Maar Het grootste deel van zijn leven in de USA is nu wel bekend.Alleen tussen 1921 en 1929 blijft er een hiaat.Waarschijnlijk werkt hij op diverse boerderijen.
Wat kunnen we verder vertellen over Julius.Na zijn aankomst in Omaha verloopt alles goed.Hij heeft in 1915 4 kinderen met Adelina Deprez en vast werk in de packaging houses van Omaha.In 1918 krijgen ze nog een dochtertje.Wanneer in augustus van dat jaar zijn 7 jaar jongere broer als vermist in actie wordt opgegeven reageert hij emotioneel en neemt ondanks zijn gezin zelf nog dienst.In dat najaar verliest hij in 2 dagen tijd zijn vrouw en jongste dochtertje Helen, slachtoffers van de Spaanse griep.Dat hij er niet de brui aan geeft bewijst het feit dat hij in 1920 nog met zijn 4 kinderen naar Iowa gaat waar ze samen op de bietvelden kunnen werken.We kunnen alleen gissen naar wat er daarna juist gebeurt.Rachel herinnert zich later dat hij bezig was met hanengevechten.De zusters en broers van Adelina zullen zich ongetwijfeld bekommerd hebben om het welzijn van de kinderen en zich misschien ook gemoeid hebben.Verliest Julius op een dag veel geld met een hanengevecht, wordt het hem teveel? Zet de familie hem onder druk, willen ze de kinderen van hem afnemen? In ieder geval verwijnt hij plots uit Omaha.De meesten zijn blijkbaar overtuigd dat hem iets overkomen is, maar er zijn ook geruchten dat hij het niet meer zag zitten en er vandoor is gegaan.Waarschijnlijk trekt hij naar het noorden en zoekt kost en inwoon op boerderijen.Rond 1929 komen we hem weer op het spoor in Minnesota.Hij krijgt er 2 kinderen met Gena Thorgerson, voor hij met haar huwt, en daarna nog een zoon.De eerste noemen ze nog Robert, maar de twee volgende krijgen dezelfde naam als de 2 zonen die hij achterliet.In 1947 overlijdt Georges, de tweede zoon van Julius en Gena op jonge leeftijd.De herinneringen die Lorraine Nyhus die trouwde met hun oudste zoon Robert later opschreef zijn niet fraai.Er werd veel gedronken in het gezin en Julius kon gemeen uit de hoek komen als hij dronken was.De situatie in het gezin was zo erg dat de drie zonen in een kindertehuis werden geplaatst en toen ze terug naar huis mochten, de twee oudste met hun babybroertje probeerden te vluchten.Uiteindelijk overlijdt Julius na een val in een bar.Moeder Gena huwt later opnieuw maar drinkt samen met haar tweede man zoveel dat Lorraine haar niet meer op haar dochtertje wil laten passen.
Zonder twijfel was Julius een harde werker.In een mail schreef Cathy Altepeter, voortgaande op waar en hoe de familieleden begraven waren:
'I think that Julius was a hard working man his entire life and that nothing ever came easy to him.Funny, how a few bits of information paint a big picture for someone's life'.Dit is ongetwijfeld waar.Misschien zocht Julius teveel naar een oplossing voor problemen in drank en deed Gena Torgerson dat samen met hem na hun huwelijk.Misshien dacht hij vaak terug aan zijn vorige kinderen.Het blijft giswerk.Alleen Julius zelf had het ons kunnen vertellen
In de volgende delen van 'Naar de USA' ga ik het hebben over de 3 broers van Julius
Geen opmerkingen:
Een reactie posten